نیم کلاچ مجله خودرویی نیم کلاچ
نیم کلاچ: پایگاه خبری نیم کلاچ به نقل از تین نیوز:کامیون هایی که نیازمند سوخت برای کار کردن در جاده ها هستند مجبورند در صف های طولانی معطل بمانند و روزانه حداقل سهمیه ای را دریافت کنند که با آن نمی توانند به طور مستمر کار کنند.
یکی دو سال است که صنعت حمل و نقل جاده ای کشور با فروش سوخت خارج از شبکه توسط برخی کامیون ها در اقصی نقاط مرزی کشور، دست و پنجه نرم می کند، برخی آن را در محاسبات درآمدی کامیون های خود محاسبه می کنند، برخی هم تن به کم کاری داده اند و از آن محل ارتزاق می کنند.
این موضوع آرام آرام به چالشی در حمل و نقل جاده ای کشور تبدیل شده و چرخ کامیون ها را از حرکت بازداشته چه آنهایی که می خواهند نان حلال به خانواده ببرند و چه آنهایی که می خواهند از تفاوت قیمت سوخت منتفع شوند.
چون تصمیمات کنترلی قاچاق سوخت به طور همه گیر ابلاغ می شود بنابراین کامیون هایی که نیازمند سوخت برای کار کردن در جاده ها هستند نیز مجبورند در صف های طولانی معطل بمانند و روزانه حداقل سهمیه ای را دریافت کنند که با آن نمی توانند به طور مستمر کار کنند. برای بررسی موضوع و بحران سوخت می توانید به یکی از شهرهای مرزی سفر کنید تا صف های طولانی را ببیند.
به طور مثال در بندرعباس عده ای سودجود به دنبال وسوسه کامیون داران و رانندگان جهت فروش سوخت به ایشان هستند و قیمت ها را به گونه ای پیشنهاد می دهند که یک راننده یا کامیون دار در محاسبه ای سر انگشتی می بیند فروش سوخت به جای کار کردن مقرون به صرفه تر است و برخی ناچارا تن به این کار می دهند و عملا وقتی کامیون سوخت برای کار نداشته باشد از دور کار خارج می گردد که کمبود ناوگان جهت حمل و نقل کالا را به دنبال خواهد د اشت چرا که فروش سوخت به راحتی قابل انجام است و مبارزه علنی و عملی با خریداران صورت نگرفته است.
از سوی دیگر دیگر کامیونداران نیز که قصد حمل بار دارند باید حداقل روزانه ۸ تا ۱۰ ساعت در صف سوخت گیری معطل بمانند. تا اگر صف نشینان سوخت فروش رخصت دهند ایشان نیز سوخت گیری نموده و مشغول کار شوند . این عوامل همه و همه دست به هم داده تا چرخ حمل و نقل به سختی بچرخد و هزینه های مرتبط با حمل برای رانندگان، مالکان و صاحبان کالا به شدت افزایش یابد.
از طرفی مسئولان ستاد قاچاق سوخت بعضا اذعان داشته اند که ما تمامی محل های مبادله سوخت را شناسایی کردیم، سوال اینجاست که اگر شناسایی شده چرا برخورد نمی شود تا قشر زحمتکش رانندگان که چرخ اقتصاد حمل و نقل را می چرخانند ساعت های طولانی در صف جایگاه ها متوقف نشوند؟
یا اینکه وقتی خودروهای سوخت بر به راحتی قابل شناسایی هستند چرا اقدام برای توقیف این بمب های متحرک صورت نمی پذیرد ؟
اگر تصمیم اساسی برای برخورد با این موضوع گرفته نشود این موضوع تبدیل به یک مسئله و چالش جدی در حمل و نقل کشور خواهد شد و به راحتی چرخ حمل و نقل کشور را از حرکت بازخواهد داشت و فشار مضاعف هزینه به دلایل هزینه های توقف در صفوف سوخت گیری در نهایت به راننده ، مالک و صاحب کالا وارد شده و علاوه بر کاهش بهره وری ناوگان، انگیزه سرمایه گذاری را برای مالکان می کاهد.
ضمن این که عدم صرفه اقتصادی، منجر به افزایش انتظار درآمدی مالکان شده که نهایتا افزایش کرایه حمل را به دنبال داشته و یا حمل بار در برخی مسیرهای منتهی به این مناطق کاهش خواهد یافت.
دیدگاهی ثبت نشده است