کیسه ی هوای خودرو چگونه عمل می کند؟

نیم کلاچ:
استفاده از بالشت جهت محافظت از سرنشینان برای اولین بار در دهه ی هشتاد مورد استقبال قرار گرفت.کشور آمریکا برای اولین بار در سال 1998 استفاده از کیسه ی هوا را برای سرنشینان جلو الزامی اعلام کرد.با گذر زمان استفاده از کیسه ی هوا مبدل به یک استاندارد جهانی شد.
طبق قوانین فیزیک،اجسام در حال حرکت دارای اندازه ی حرکت(حاصل ضرب جرم جسم در سرعت)هستند و در صورت عدم برخورد با همان سرعت ادامه داده و تمایل به حرکت به سمت جلو دارند.در تصادفات، با ایست ناگهانی خودرو سرنشینان تمایل به ادامه ی حرکت داشته و به جلو پرتاب می شوند.عملی که کیسه ی هوا انجام می دهد،کاهش سرعت سرنشین به صفر با کمترین و یا بدون آسیب است.
کیسه ی هوا از بخش های زیر تشکیل شده است:
پارچه نایلونی نازک که درون داشبورد یا فرمان قرار می گیرد.
سنسوری که فرمان باد شدن کیسه هوا را می دهد.این عمل هنگامی صورت می گیرد که خودرو با سرعتی بیش از 20 کیلومتر بر ساعت به مانعی مانند دیوار آجری یا مانند آن برخورد کند.
هنگام تصادف تغییر جرم موجب قطع اتصال برقی می شود و در این حالت فرمان تصادف به سنسور مربوطه داده شده و سنسور موجب باد شدن کیسه هوا می شود.
حجم گاز پرکننده ی کیسه ی هوا حاصل واکنش سوختن آزید سدیم(NAN3) با نیترات سدیم (PROPELLANT) جامد است.به دنبال تصادف کیسه ی هوا از قسمت ذخیره شده با سرعت 322 کیلبر ساعت یعنی سریعتر از یک چشم بر هم زدن باز می شود.