طرح سوخت گیری در مسیر برای ناوگان باری سنگین، به جای حل مشکلات، بحران تازهای برای رانندگان ایجاد کرده است. ناکارآمدی این طرح، موجی از اعتراضات را در سراسر کشور به همراه داشته است. پایگاه خبری نیم کلاچ به نقل از با کامیون در ادامه در مورد این طرح توضیحاتی ارائه شده است.
سوخت گیری در مسیر؛ طرحی پر از ابهام و ایراد
از سال جاری و با هدف اجرای ماده ۴۶ قانون برنامه هفتم توسعه، شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی اقدام به عملیاتی کردن طرح سوختگیری در مسیر برای ناوگان بالای ۵ تن کرده است. بر اساس این طرح، رانندگان تنها با استفاده از بارنامه و در جایگاههای مشخص شده مجاز به دریافت سوخت هستند.
اما این اقدام بدون اطلاعرسانی قبلی و آمادهسازی زیرساختها اجرا شده و به گفته «رضا تیموری»، رییس کانون و انجمن صنفی کامیونداران کشور، در هر دو نوبت اجرا (مرداد و آذر) با شکست کامل روبرو بوده است.
مشکلات کلیدی طرح از زبان کامیون داران
عدم هماهنگی بین بارنامه و جایگاههای سوخت: یکی از بزرگترین مشکلات طرح، اختصاص جایگاههای سوخت خارج از مسیر حمل بار است. به گفته تیموری، برای رانندگانی که از تهران به اردبیل بارنامه دریافت میکنند، جایگاه سوخت در سمنان تعیین شده است. این مسئله علاوه بر افزایش مسافت و هزینه، زمان ارزشمند رانندگان را تلف میکند.
نبود سوخت کافی در جایگاهها: بسیاری از جایگاههای سوخت تعیینشده در مسیرهای مشخص، یا سوخت دولتی ارائه نمیدهند یا اصلاً سوخت ندارند. در نتیجه، رانندگان مجبور به خرید سوخت با نرخ آزاد میشوند که فشار مالی سنگینی را به آنان تحمیل میکند.
سامانهای با اطلاعات نادرست و عملکرد ضعیف: سامانه طراحیشده برای این طرح نیز دچار خطاهای مکرر است. اطلاعات نادرست و نبود قابلیتهای بهروز باعث شده رانندگان به جای سهولت، با مشکلات بیشتری مواجه شوند.
انتقاد صریح کامیون داران از مسئولان نفتی
تیموری در انتقادی شدید از مسئولان شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی گفت:
“این طرح بدون زیرساخت مناسب و فقط بر اساس منطق زور اجرا شده است. ما دهها سند ارائه کردیم که نشاندهنده ایرادات اساسی این طرح است، اما مسئولان به جای اصلاح، بر اجرای آن اصرار دارند.”
وی افزود که بازرسیهای اخیر از جایگاههای سوخت اطراف تهران نشان داد که زیرساختهای لازم برای اجرای این طرح وجود ندارد و مسئولان پس از این بازدیدها، شرمنده به دفاتر خود بازگشتند.
پیامدهای منفی طرح سوخت گیری در مسیر
این طرح نه تنها به اهداف خود نرسیده، بلکه مشکلات زیادی را برای کامیونداران ایجاد کرده است:
- افزایش زمان و هزینه حمل و نقل.
- فشار مالی بر رانندگان به دلیل خرید سوخت با نرخ آزاد.
- ایجاد نارضایتی گسترده در صنف حمل و نقل.
- بیاعتمادی به سیاستهای شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی.
آینده مبهم طرح؛ اصلاح یا توقف؟
با وجود اعتراضات گسترده، مسئولان نفتی همچنان بر ادامه اجرای این طرح اصرار دارند. کامیونداران امیدوارند که دولت با توجه به مشکلات پیشآمده، این طرح را یا متوقف کند یا اصلاحات جدی در آن اعمال نماید. آیا شاهد تغییراتی مثبت در این سیاست خواهیم بود، یا مشکلات رانندگان همچنان ادامه خواهد داشت؟
سخن پایانی
طرح سوخت گیری در مسیر، با تمام اهداف خوبی که داشت، به دلیل عدم برنامهریزی دقیق و اجرای ناقص، به یکی از چالشهای بزرگ صنعت حمل و نقل در کشور تبدیل شده است. این سیاست نشاندهنده ضرورت توجه جدی به زیرساختها و هماهنگی بین سازمانها پیش از اجرای هرگونه طرح ملی است.